Het kan verkeren! Minder dan 10 jaar geleden was de wereld in de ban van het begrip Peak Oil Supply. Aan het begin van de 21ste eeuw zou de olieproductie in de wereld zijn hoogtepunt beleven om vervolgens te gaan afzwakken. De prijs voor een vat olie zou als gevolg daarvan door het dak schieten als de olie consumerende landen niet op tijd voor alternatieven zouden zorgen.
Nu begint er een nieuwe discussie op gang te komen. Maakt de wereld op dit moment niet the Peak Oil Demand mee? Gaat de vraag naar olie de komende jaren en decennia geleidelijk afnemen? Ja, zeggen steeds meer insiders, waaronder het Internationaal Energie Agentschap. Die schat, dat de vraag naar olie tot 2020 weer gaat stijgen, maar lang niet zo sterk als eerder was aangenomen. Dit jaar zal de vraag naar olie met gemiddeld 1,1 miljoen vaten stijgen naar 93,5 miljoen vaten per dag. Dat is een geringe stijging vergeleken met bijvoorbeeld 2010, toen de vraag naar olie steeg met 3 miljoen vaten per dag.
De oorzaken voor de geringe stijging zijn min of meer duidelijk. Het IEA stelt dat de lidstaten van de OESO de komende 5 jaren minder olie gaan importeren. Dat heeft vooral te maken met een mindere economische groei. Tegelijkertijd begint de vraag uit de Opkomende Markten ook terug te lopen en dan vooral uit China. Ook dat land kampt met een mindere economie, maar is tegelijkertijd bezig met een omslag. Dat betekent in de praktijk, dat het accent minder komt te liggen op investeringen in de zware industrie en meer op een economie die gebaseerd is op de consument. Daardoor daalt de vraag naar olie drastisch in de komende jaren, zo is de stellige verwachting van het IMF. Bovendien werkt een land als China ook hard aan het opbouwen van alternatieve energievormen, zoals aardgas en kernenergie.
Het beetje groei in de vraag komt van jonge landen zoals India en Indonesië. Daar ligt het economisch accent nog steeds op de opbouw van een eigen industrie. De nog jonge bevolking ziet zijn koopkracht geleidelijk stijgen en wil daarom steeds vaker zijn motorfiets inruilen voor een auto. We hebben het hier echter wel over lichtpuntjes, over uitzonderingen.
De olie-exporterende landen lijken zich terdege bewust van deze nieuwe trend. Dat is waarschijnlijk de belangrijkste reden voor een land als Saoedi Arabië om nu het marktaandeel te laten prevaleren boven het in stand houden van de prijs. Daardoor hoopt het land zwakkere concurrenten uit de markt te drukken en zo de bovenliggende partij te blijven. En nog onlangs verklaarde de minister van Oliezaken van dat land, Ali Al Maimi, dat zijn land er alles aan zal doen om de rol van olie in de hedendaagse wereldeconomie niet verder te laten marginaliseren. Dat klinkt wat alarmistisch, maar het maakt wel duidelijk dat men zich binnen OPEC grote zorgen maakt over de toekomst van het Kartel.
Als de huidige trend doorzet heeft dat ook gevolgen voor de zogeheten Oil Majors. Ook zij zullen hun strategie moeten aanpassen. Waarschijnlijk is de toon al gezet door de overname van BG Group door Koninklijke Shell. De sector gaat nog verder consolideren en bedrijven zullen steeds kritischer kijken naar de hoge investeringen om nieuwe bronnen aan te boren. Dat kan wel eens heel goed nieuws zijn voor beleggers. Als er minder geïnvesteerd wordt, blijft er meer over om aan beleggers terug te geven in de vorm van hogere dividenden en inkoop van eigen aandelen!