Het is al meer dan een jaar geleden, dat de prijs van een vat olie aan zijn glijvlucht naar beneden begon. Het is nu nog maar moeilijk voor te stellen, maar aan het begin van 2014 kostte een vat Brent het lieve sommete van $ 113! In de tweede helft van vorig jaar is de prijsdaling versneld door het besluit van OPEC om de olieproductie niet te matigen om zo de prijsval te stoppen. Integendeel, OPEC toonde zich bereid de prijzen nog verder te laten dalen om zo het eigen marktaandeel te verdedigen.
Het is nu alweer ruim een jaar geleden, dat OPEC die stragegische beslissing nam. Sindsdien wordt de wereld overspoeld met olie, omdat niet alleen OPEC op volle kracht produceert, maar ook NON-OPEC landen als Rusland, Canada, Mexico en niet te vergeten de schalieproducenten in de Verenigde Staten. Op 4 december komt OPEC weer bijeen om over het te voeren beleid te vergaderen. Er zijn echter weinig insiders die denken dat OPEC zijn strategie gaat wijzigen. Dat betekent dat de overproductie in stand zal blijven en waarschijnlijk alleen maar zal gaan toenemen. Na een jaren durende boycot meldt Iran zich weer aan het exportfront. Het land claimt, dat het nu al in staat is om 500 000 vaten te exporteren. Het land toont zich bovendien slagvaardig om op korte termijn te productie te verhogen en op niveau te houden. Het land is begonnen om investeringen binnen te halen ter waarde van zeker $ 100 miljard om zijn energiefaciliteiten weer op nievau te brengen en in het verlengde daarvan de eigen petrochemische industrie. In eerste instantie mikt Iran erop om voor $ 35 miljard 70 olie-en gasprojecten aan het grote internationale bedrijfsleven te slijten. Het gaat om 52 productieprojecten en 18 exploratieprojecten.
Als Iran zijn plannen snel werkelijkheid weet te maken lijkt de kans op een prijsherstel steeds minimaler en wint het scenario lower for longer steeds maar aan kracht. Stephen King van HSBC bank wijst bovendien op de in zijn ogen alles bepalende factor, China. Hij claimt, dat de olieprijs de afgelopen 15 – 20 jaar meebewoog met het wel en wee van de Chinese economie. Het zal weinigen ontgaan zijn dat het met de economie van dat land minder gaat en dus vechten de grote olieproducenten in China een heuse prijzenoorlog uit om ten koste van alles het marktaandeel te behouden. Volgens de olieminister van Venezuela zullen prijzenoorlogen als in China de kans alleen maar groter maken, dat in 2016 de prijs kan wegzakken naar een bedrag tussen $ 20 - $30 per vat!
Die prijzenoorlog woedt trouwens in heel Azie. De grote winnaars tot nu zijn de olieraffinaderijen. Die hebben de prijs van hun grondstof bijna letterlijk zien kelderen. Zogeheten spotprijzen in in Singapore zijn dit jaar met maar liefst 45% gedaald. Daardoor konden de marges flink stijgen. Het mes snijdt voor de raffinaderijen bovendien aan twee kanten. Omdat ze hun producten tegen fors lagere prijzen kunnen aanbieden stijgt de vraag van de afnemers! Het is begrijpelijk dat de raffinaderijen de nabije toekomst opgewekt tegemoet zien. Ze zijn overtuigd van het lower for longer scenario als het om de olieprijs gaat!