De verwachtingen waren allerminst hooggespannen over de uitkomst van het overleg van de olieministers van de OPEC-landen in Algiers. De verrassing was daarom des te groter toen naar buiten kwam dat er een besluit lag om de productie van olie daadwerkelijk te gaan beperken. OPEC gaat plannen uitwerken om de productie van olie terug te brengen van 33,24 miljoen vaten per dag naar een aantal tussen 32,5 – 33 miljoen vaten per dag.
Door in te stemmen met een beperking van de productie geeft Saoedi Arabië toe dat zijn beleid van het maximaal oppompen van olie deels mislukt is. Natuurlijk hebben een groot aantal schalieproducenten in de VS het loodje gelegd en loopt de productie op Amerikaans grondgebied gestaag terug. Natuurlijk hebben de grote oliemaatschappijen investeringsbeslissingen voor vele honderden miljarden dollars uit- dan wel afgesteld. Op termijn kunnen daarom tekorten ontstaan. Daar staat een hoge rekening tegenover. Het land zag $ 150 miljard aan vreemde valuta verdampen, terwijl er een begrotingstekort gegroeid is van maar liefst 13,5% aldus het IMF. De economische groei vertraagde naar 1%.
Zal het besluit van Algiers de prijs voor een vat olie weer echt gaan verhogen? Als we de Nederlandse journalistiek mogen geloven is dat onvermijdelijk en betalen we straks weer de hoofdprijs aan de pomp voor een liter benzine. De meeste analisten zijn minder somber. Ze gaan er van uit dat er dagelijks ongeveer 700 duizend tot 1 miljoen vaten minder opgepompt moeten worden, wil het enig verschil maken. Er komt immers nog steeds nieuwe olie naar de markt. De oliemaatschappijen hebben in de jaren tot 2014 bovenmatig geïnvesteerd in nieuwe productie. Die begint nu op stoom te komen. Een land als Kazachstan gaat al in 2017 enkele honderdduizenden vaten per dag naar de markt sturen. Landen als Mexico, Rusland en Noorwegen blijven hun productie opvoeren. Rusland produceerde in september meer dan 11 miljoen vaten per dag. Dat waren er 400 duizend meer dan in augustus. Het Weense onderzoeksbureau JBC Energy rekent op een extra aanvoer door NON-OPEC landen in de komende jaren van 2,7 miljoen vaten.
De Amerikaanse schalieproducenten zullen waarschijnlijk een doorslaggevende rol gaan spelen bij het teniet doen van grote prijseffecten als gevolg van de productiebeperking. Zoals gezegd daalt de productie van schalieolie in 2016. Dat wil echter niet zeggen dat de sector groggy in de touwen hangt. Integendeel, sinds mei neemt het aantal booractiviteiten weer voorzichtig toe. De overlevers in de sector zijn er niet alleen in geslaagd om de kosten onder controle te krijgen, maar ze zijn ook productiever en efficiënter geworden.
Volgens de consultants van Wood Mackenzie zijn de beste bronnen in staat rendabel te produceren bij een prijs van slechts $ 20 per vat. Steeds meer producenten zijn in staat olie op te pompen tegen een kostprijs van slechts $ 40 dollar. Een prijs van $ 50 dollar of iets meer betekent dat geleidelijk ook minder rendabele bronnen weer in productie komen en dat kan heel snel. Het duurt slechts enkele weken om deze productie op te starten.
Door dit vermogen de productie sneller dan wie ook te verhogen of te verlagen zijn de Verenigde Staten de doorslaggevende factor geworden voor het laten stijgen of dalen van de olieprijs en niet langer OPEC. Overigens hebben de Amerikanen ook alle belang bij een olieprijs van $ 50 - $ 55 per vat.
En dan nog iets. In Algiers zijn plannen aangekondigd. Echte besluiten zijn niet gevallen. Die komen pas in november ter tafel. Een werkgroep moet reële voorstellen gaan uitwerken hoe de productiebeperking er gaat uitzien. Welke last welk OPEC lid moet dragen. Landen als Iran, Irak, Nigeria en Libië voelen er vooralsnog weinig voor om hun productie ook maar enigszins te beperken. Die willen juist hun productie gaan opvoeren om verloren terrein terug te winnen. In de goede, oude tijd was in zulke omstandigheden Saoedi Arabië altijd bereid om extra te bezuinigen. Of die bereidheid er nog steeds is, moet nog blijken. De goede oude tijd heeft ook bewezen, dat de Saoedi’s vaak de enige partij waren die daadwerkelijk hun productie terugschroefden.
Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.