In januari van dit jaar kostte een vat olie minder dan $ 50, maar in mei was de prijs alweer opgelopen naar $ 69,93. Daarna is de prijs weer geleidelijk gaan dalen om op maandag 6 juli met een klap van 6% tot onder een niveau van $ 57 te dalen. We spreken hier wel over Brentolie. De Amerikaanse West Texas Intermediate (WTI) daalde naar een niveau tussen $ 52 - $53 per vat. Op dinsdag leek de prijs te stabiliseren, maar op woensdag zette de prijsdaling verder door en de daling bedraagt nu 20% gerekend vanaf van het hoogste niveau in mei. Daarmee is olie volgens de definitie in een berenmarkt terecht gekomen.
Het waarom van de forse prijsdaling is duidelijk. Er zijn maar liefst zes verklarende factoren aan te wijzen:
Het ziet er naar uit, dat de westerse mogendheden op korte termijn met Iran een overeenkomst sluiten over het atoomprogramma. Als dat eenmaal het geval is, dan zal Iran weer toegang krijgen tot de internationale oliemarkten. Marktdeskundigen denken dat Iran nog dit jaar in staat zal zijn om minstens 800 000 vaten per dag in de markt te zetten. Daar komt nog bij, dat het land naar schatting 40 miljoen vaten in reserve houdt. Die heeft het vanwege de boycot niet kunnen verkopen. Als Iran besluit om op kort termijn ook die voorraden naar de markt te brengen dan zal de druk op de markt, die toch al kampt met een overaanbod, verder toenemen.
Dre tweede factor heet China. Dit land is in de laatste tien jaren uitgegroeid tot de grootste importeur ter wereld van olie. Het mag bekend heten, dat de grote Chinese economie in woelige baren is terecht gekomen. Het kan niet anders dan dat zulks uitwerkt op de olieprijs. De handel ziet bovendien, dat pogingen van de Chinese overheid om de economie te stimuleren op niets uitlopen. Dat kan er volgens diezelfde handel op duiden, dat de problemen groter zijn dan tot dusverre toegegeven. De recente problemen op de aandelenbeurzen van Shanghai en Hongkong voorspellen wat dat betreft weinig goeds voor de korte en wie weet ook voor langere termijn. In ieder geval is de oliestroom naar China recentelijk behoorlijk afgenomen. De prijzen voor de diverse commodities staan trouwens ook al maanden onder druk. Ook dat boezemt weinig vertrouwen in over de kracht van de Chinese economie.
En dan is er nog de Amerikaanse schalie-industrie. OPEC dacht de Amerikanen een stevig lesje te leren door een prijzenoorlog te beginnen. Die strategie heeft in die zin succes gehad, dat de productieverhoging in de laatste maanden tot stilstand is gekomen. Maar daar kan weleens snel een einde komen. In de eerste week van juli steeg voor het eerst sinds 29 weken het aantal actieve platforms. Dat zou kunnen betekenen dat de schalieproducenten erin geslaagd zijn om de kosten verder omlaag te brengen. Het is veelzeggend dat Amerikaanse olievoorraden aan het begin van juli het historisch ongehoorde niveau van 465 miljoen vaten hadden bereikt. Maar ook OPEC zelf helpt actief mee om de prijs verder omlaag te duwen. De productie blijft maar stijgen. De markt denkt dat het kartel op dit moment meer dan 31,5 miljoen vaten per dag oppompt. Dat zijn er 1,5 miljoen meer dan onderling afgesproken. De lidstaten concurreren fel met elkaar om marktaandeel. Daar heeft ook Europa van geprofiteerd. Ook op het oude continent zijn voorraden naar historische hoogtes gestegen.
Naast deze fundamentele oorzaken speelt ook het gedrag van speculanten een rol. Een deel van de verklaring van de prijsstijging tussen januari en mei is toe te schrijven aan het gedrag van speculanten. Die kochten in die periode futures en opties ter waarde van 289 miljoen vaten. Ze gingen er daarbij vanuit, dat de lage olieprijs de hoge voorraden als sneeuw voor de zon zou doen verdwijnen. Daarna zou de prijs weer snel gaan stijgen. Die gedachtegang is een misrekening gebleken en daarom zijn ze nu druk doende hun zogeheten long posities af te bouwen. Ook dat werkt drukkend op de prijzen.
Lage prijzen lossen op den duur vanzelf het probleem van de lage prijzen op. Het kan echter nog wel even duren voordat we die fase hebben bereikt. Zoals het er nu uitziet, zullen lage prijzen een fact of life blijken.
Aandelen van oliebedrijven als Royal Dutch of Statoil vormen vaak een wezenlijk onderdeel van de particuliere beleggingsportefeuille. Het zijn door de tijd heen stabiele aandelen die bovendien nog een prettig beleggingsrendement bieden. Particuliere beleggers hebben er met andere woorden een natuurlijk belang bij om goed geïnformeerd te zijn en te blijven over trends en ontwikkelingen in de oliemarkt. Beurshalte.nl besteedt daarom met grote regelmaat aandacht aan de oliemarkt en zal daar in de nabije toekomst ook zogeheten specials aan gaan wijden. In deze specials zetten wij uitvoerig onze opinie uiteen over de markt voor energie. Als u het prettig vindt kennis te nemen van onze visie, dan doet u er goed aan lid te worden van Beurshalte.nl. Het is gratis, dus waarom zou u het niet doen.