Aan het begin van de maand mei verklaarde een woordvoerder van het ministerie van energie in Saoedi Arabië triomfantelijk, dat het land de huidige prijzenoorlog in zijn voordeel heeft beslist. De Saoedi ‘s blijven hun productie opvoeren en pompen nu dagelijks ongeveer 10,3 miljoen vaten omhoog. Tegelijkertijd praten ze het Internationaal Energie Agentschap na, dat meer en meer boortorens in de schalievelden van de VS werkloos stilstaan nu de prijzen zo laag zijn geworden. In april heeft er een omslag plaatsgevonden in de productie van schalieolie in de VS. Maar niet alleen daar, ook op andere plaatsen in de wereld is de productie van ‘dure’ olie tot stilstand gekomen.
In de markt overheerst nu het idee, dat de prijs voor een vat geleidelijk omhoog zal gaan. De kans op een forse stijging is voorlopig echter gering. Dat is vooral te danken aan succesvolle inspanningen van de schalie-industrie in de VS om hun kostenstructuur blijvend omlaag te brengen. Zelfs de Saoedi ’s erkennen, dat de prijs voor een vat West Texas Intermediate niet veel hoger kan worden dan $ 65. Gebeurt dat wel, dan zal dat schalieproducenten in staat stellen weer aan de slag te gaan.
Op de wat langere termijn, en dat kan nog in dit decennium het geval zijn, is er meer ruimte voor prijsstijging. Een van de onverwachte gevolgen van de prijzenoorlog is een scherpe daling van de investeringen in de sector. Bedrijven als Royal Dutch Shell, Statoil en BP hebben recentelijk besloten een streep te zetten door 26 grote projecten in 13 landen. Dan gaat het vaak om projecten met een waarde van $ 10 miljard en meer. Een belangrijk slachtoffer zijn de teerzand projecten in Canada. Al meer dan 9 projecten zijn stil gelegd.
Onderzoekers van Rystad Energy Consultancy hebben berekend, dat de waarde van die 25 projecten maar dan $ 100 miljard bedraagt. Als het stilleggen van de projecten niet tijdelijk, maar definitief blijkt te zijn, zal dat op termijn de wereld 1,5 miljoen vaten per dag schelen.
Waar Rystad het verlies van $ 100 miljard uitsmeert over meerder jaren, gaat Morgan Stanley een stapje verder. Volgens deze zakenbank hebben meer dan 120 bedrijven hun investeringen voor 2015 teruggeschroefd van $ 520 miljard naar $ 389 miljard.
Volgens Goldman Sachs zijn die 25 projecten nog maar het begin. Mocht de olieprijs blijven steken bij pakweg $ 60 per vat, dan kunnen nog eens meer dan 60 projecten met een waarde van $ 750 miljard gestaakt worden. Volgens Goldman staan in 17 landen projecten op de tocht en dan gaat het om landen als Angola, Nigeria, Algerije en Australië. Het gevaar is niet denkbeeldig, dat in deze landen de investeringen in de energiesector tot 2020 met misschien wel 50% kunnen dalen. Dat zou de wereld op termijn 10,5 miljoen vaten per dag aan productie kunnen schelen. De snelle en scherpe daling kan volgens de markt tot gevolg hebben, dat de prijs voor een vat Brent in 2017 al kan oplopen naar $ 85. De geschiedenis heeft geleerd, dat dat nog wel eens het begin kan zijn van een nog veel scherpere prijsstijging na 2020.
Aandelen van oliebedrijven als Royal Dutch of Statoil vormen vaak een wezenlijk onderdeel van de particuliere beleggingsportefeuille. Het zijn door de tijd heen stabiele aandelen die bovendien nog een prettig beleggingsrendement bieden. Particuliere beleggers hebben er met andere woorden een natuurlijk belang bij om goed geïnformeerd te zijn en te blijven over trends en ontwikkelingen in de oliemarkt. Beurshalte.nl besteedt daarom met grote regelmaat aandacht aan de oliemarkt en zal daar in de nabije toekomst ook zogeheten specials aan gaan wijden. In deze specials zetten wij uitvoerig onze opinie uiteen over de markt voor energie. Als u het prettig vindt kennis te nemen van onze visie, dan doet u er goed aan lid te worden van Beurshalte.nl. Het is gratis, dus waarom zou u het niet doen.